woensdag 21 januari 2015

Een Lotta voor Josephine




Mijn dochter van 4 raakt zo stilletjes aan vertrouwd met het feit dat mama van een lap stof een kledingstuk kan maken.

Onlangs nam ik haar mee naar een stoffenwinkel in de buurt en daar zag ze een babyrib van Stenzo met eekhoorntjes.  Ik kocht dit stofje al eerder in de bruine, katoenen versie als accentstof voor een broek voor mijn zoontje, dus grote zus wou dit ook.  Ik had nog geen patroon in gedachten dus kocht ongeveer 1x de hoogte, zijnde 40cm.



De week die daarop volgde lanceerde Compagnie M. haar Lotta skirt voor dames.  Het model verscheen dus bijna dagelijks in mijn bloglovin-feed en ik deed iets wat ik nog nooit had gedaan: ik kocht een online-patroon!  Zowel de kinderversie als die voor volwassenen. 

Nu bleek wel dat, volgens het patroon, 40 cm niet voldoende zou zijn.  Maar aangezien de rok sterk gerimpeld wordt knipte ik gewoon enkele centimeters minder in de breedte.  

In mijn stapel stof, die ik op korte tijd al heb verzameld, zat een bruin katoentje dat perfect bij de eekhoorntjes past.  

Ik knipte alles ergens eind november maar door ziekte kwam mijn naaimachine niet veel op tafel in de maand december.  Tussen kerst & nieuw kwam het er dan eindelijk van!  

Dankzij de prima uitleg van M. zat dit rokje in geen tijd in elkaar en was het net op tijd klaar voor het Nieuwjaarsfeest.  

Mijn dochter was er heel blij mee, dus de mama ook!



De sterrenknoopjes kocht ik een tijdje terug bij Kruidvat. 

 
Aan-foto's van bij het opzeggen van de Nieuwjaarsbrief!!
(bijpassend truitje en kousen vond ik bij JBC)
 




 


Tot de volgende! Elke

maandag 19 januari 2015

Hoe het allemaal begon...

Mijn moeder volgde snit en naad op school.  De helft van mijn kleren als kind kwamen dus onder haar naaimachine vandaan.  (de andere helft van op haar breinaalden ;-))

Mijn vakanties en vrije dagen als kind bracht ik vaak door kijkend naar hoe die lappen stof op 'magische' wijze veranderden in een broek, rok, vest, ...  Patronen uitknippen werd ook al snel mijn taak net als het afknippen van de draadjes.   Ergens rond mijn 12e mocht ik al eens een kussen stikken en op mijn 14e maakte ik een broek, die ik nooit heb gedragen want plots was naaien niet meer hip... vond ik toch.

En dan... Even doorspoelen naar eind 2012: ik ben bevallen van mijn 2e en werk nog maar 4/5.   Niet dat ik tijd over had maar ik had zin in een hobby, iets creatiefs.  In de Zeeman kocht ik wol en breinaalden en en snel kwam wat ik als kind van 6 had geleerd terug.  Ik breide al snel een trui en een muts.  Online vond ik ook heel wat leuke haakpatronen.  Dus, hup, nog een hobby, en véél dingen op mijn to do-lijstje.

En dan... het grote moment... ergens in juni 2014: grote promotie op een beginnersnaaimachine bij Larmuseau in Veurne.  Ik kon er niet aan weerstaan...   Oude kussenslopen moesten er aan geloven, alle steken werden uitgeprobeerd.  Een nieuwe hobby was geboren... al is het, in mijn geval, eerder een verslaving!

Hoe is het bij jullie allemaal begonnen?


Ah, en de naam HenriCornelia, dat is een samenstelling van de tweede naam van mijn zoon en de derde naam van mijn dochter... ietwat vergezocht misschien maar ik vind het wel mooi klinken.