Haarspeld-elastiekjes-opberg-ding

Een dochter van 4 met prinsessen-allures... dat betekent haarspeldjes, elastiekjes, diademen ... overal!

In het magazine Kinderdromen vond ik een wandorganiser die mij wel leuk leek... Die kwam dus op mijn to do-lijst. 

In mijn (grote) stapel stofjes werd gezocht naar bij elkaar passende kleuren en motieven.
Op Pinterest vond ik leuke afbeeldingen om te flocken.  De applicaties komen uit het tijdschrift zelf.

Ik was wat creatief met materialen.  In plaats van volumevlies (voor de armbandjeshouder)  gebruikte ik een viscose dweil.  Ik heb nogal gevloekt om dat gekeerd te krijgen!
In plaats van stevige vlieseline verknipte ik een yoga-mat uit de Action. 

Het appliqueren ging niet van een leien dakje... amai... Ik gebruikte applicatievlies uit de Action. 
Misschien ligt het daaraan?  Bij het stikken kwam er precies een lijmlaagje op mijn naald waardoor, na een paar steken, de draad bleef plakken en de steken op niks meer trokken.  Het hartje heb ik nog kunnen redden maar bij de bloem heb ik het opgegeven.

Volgende keer knip ik mijn applicatievlies iets kleiner dan de stof zodat ik er niet door moet stikken. Weer iets bijgeleerd!

De lintjes en knoopjes in bijpassende kleuren had ik allemaal liggen, het was een portefeuille-vriendelijk project dus. 

Ziehier het eindresultaat:

En nu maar hopen dat mijn dochter er flink gebruik van maakt (en dat mijn zoontje er kan afblijven, want ze delen voorlopig nog een kamer).

Tot de volgende!
Elke

PS: Sorry voor de mindere foto-kwaliteit.  Ik moet het (voorlopig) met mijn iPhone zien te redden...

Een Lotta voor Josephine

Mijn dochter van 4 raakt zo stilletjes aan vertrouwd met het feit dat mama van een lap stof een kledingstuk kan maken.

Onlangs nam ik haar mee naar een stoffenwinkel in de buurt en daar zag ze een babyrib van Stenzo met eekhoorntjes.  Ik kocht dit stofje al eerder in de bruine, katoenen versie als accentstof voor een broek voor mijn zoontje, dus grote zus wou dit ook.  Ik had nog geen patroon in gedachten dus kocht ongeveer 1x de hoogte, zijnde 40cm.

De week die daarop volgde lanceerde Compagnie M. haar Lotta skirt voor dames.  Het model verscheen dus bijna dagelijks in mijn bloglovin-feed en ik deed iets wat ik nog nooit had gedaan: ik kocht een online-patroon!  Zowel de kinderversie als die voor volwassenen. 

Nu bleek wel dat, volgens het patroon, 40 cm niet voldoende zou zijn.  Maar aangezien de rok sterk gerimpeld wordt knipte ik gewoon enkele centimeters minder in de breedte.  

In mijn stapel stof, die ik op korte tijd al heb verzameld, zat een bruin katoentje dat perfect bij de eekhoorntjes past.  

Ik knipte alles ergens eind november maar door ziekte kwam mijn naaimachine niet veel op tafel in de maand december.  Tussen kerst & nieuw kwam het er dan eindelijk van!  

Dankzij de prima uitleg van M. zat dit rokje in geen tijd in elkaar en was het net op tijd klaar voor het Nieuwjaarsfeest.  

Mijn dochter was er heel blij mee, dus de mama ook!

De sterrenknoopjes kocht ik een tijdje terug bij Kruidvat. 

 

Aan-foto's van bij het opzeggen van de Nieuwjaarsbrief!!

(bijpassend truitje en kousen vond ik bij JBC)

 

 

Tot de volgende! Elke

Hoe het allemaal begon...

Mijn moeder volgde snit en naad op school.  De helft van mijn kleren als kind kwamen dus onder haar naaimachine vandaan.  (de andere helft van op haar breinaalden ;-))

Mijn vakanties en vrije dagen als kind bracht ik vaak door kijkend naar hoe die lappen stof op 'magische' wijze veranderden in een broek, rok, vest, ...  Patronen uitknippen werd ook al snel mijn taak net als het afknippen van de draadjes.   Ergens rond mijn 12e mocht ik al eens een kussen stikken en op mijn 14e maakte ik een broek, die ik nooit heb gedragen want plots was naaien niet meer hip... vond ik toch.

En dan... Even doorspoelen naar eind 2012: ik ben bevallen van mijn 2e en werk nog maar 4/5.   Niet dat ik tijd over had maar ik had zin in een hobby, iets creatiefs.  In de Zeeman kocht ik wol en breinaalden en en snel kwam wat ik als kind van 6 had geleerd terug.  Ik breide al snel een trui en een muts.  Online vond ik ook heel wat leuke haakpatronen.  Dus, hup, nog een hobby, en véél dingen op mijn to do-lijstje.

En dan... het grote moment... ergens in juni 2014: grote promotie op een beginnersnaaimachine bij Larmuseau in Veurne.  Ik kon er niet aan weerstaan...   Oude kussenslopen moesten er aan geloven, alle steken werden uitgeprobeerd.  Een nieuwe hobby was geboren... al is het, in mijn geval, eerder een verslaving!

Hoe is het bij jullie allemaal begonnen?


Ah, en de naam HenriCornelia, dat is een samenstelling van de tweede naam van mijn zoon en de derde naam van mijn dochter... ietwat vergezocht misschien maar ik vind het wel mooi klinken.

Daar gaan we dan...

Ik zat met een ei.. en moest dat kwijt.  Vandaar deze blog.

Sinds de geboorte van mijn zoon ben ik begonnen met handwerk.  Eerst breien, dan haken en sinds juni van dit jaar ook naaien.

Op internet kom je allerlei leuke blogs tegen en ik wil stiekem ook mijn 'creaties' aan de 'wereld' laten zien.

Ik heb geen idee of ik een vlotte pen heb en of jullie mijn 'maaksels' wel zullen smaken... maar toch waag ik het er op.
Het is voor mij ook een manier om bij te houden wat ik gemaakt heb en wat ik nog zou willen maken.

Bij vragen, problemen, opmerkingen... laat het mij weten!

Tot gauw! Elke